Naar Lovina
Door: Loek
Blijf op de hoogte en volg Loek
19 September 2017 | Indonesië, Lovina
Vandaag, de 18e al weer, vertrekken we voor een rit door het binnenland naar Lovina Beach, aan de noordkust van Bali. De reis zal gaan langs de grote vulkaan, de vulkaan Agung, die vandaag zonder een wolkje aan de lucht prachtig in zijn volle glorie is te bewonderen. We hebben wel begrepen dat de vulkaan een beetje is beginnen te rommelen, en dat men het alertniveau heeft opgeschroefd van normaal naar 'waakzaam'. De Geografische dienst hier ter plaatse heeft verhoogde seismische activiteit gemeten, en er mag niemand meer binnen 3 kilometer van de krater komen. Nou ja, we zullen wel zien. Ook gaan we daar in de buurt de grootste tempel van Bali bezichtigen, en een kratermeer van een paar kleinere broertjes van de Agung. Een van die kleinere broertjes heeft nog in 2000 een kleine eruptie gehad.
De weg langs de vulkaan Agung is prachtig. Veel klimmen, onderweg af en toe stoppen voor wat mooie uitzichten. Onderweg nog Salaks van de planten afgeplukt. In het Nederlands de 'slangenhuid-vrucht' genoemd. Lekker zoet, stevig wit vruchtvlees, en een heel dun schilletje, een beetje als een Lychee. Wel oppassen met plukken en pellen, veel grote stekels aan de plant en hele kleintjes aan de vrucht. Om ons heen heel veel groene bossen, bergruggen, rijstvelden met terrassen, en eindelijk wat meer rust zonder die toeristische zeurverkopers. Het leven van alledag glijdt in de kleine dorpjes die je passeert aan je voorbij.
Mount Agung torent ondertussen een stuk verderop boven alles uit. Een prachtig gezicht, we hebben geluk want het zicht op de volledige vulkaan is kraakhelder.
Bij de tempel aangekomen is het weer gedaan met de rust. Overal weer een pandemonium van verkopers, stalletjes, en wanhopige figuren in wazige uniformen met fluitjes die proberen de verkeerschaos te beteugelen. Of iemand naar ze luistert is voor ons de vraag. Bij de tempel weer het gebruikelijke: betalen, sarong om, gids mee. We gaan per brommer de laatste kilometer omhoog, dat zit bij de prijs inbegrepen.
Bij de ingang wordt medegedeeld dat we geluk hebben, er is een ceremonie gaande.......okee, even een moment hiervoor apart. We hebben nu veel tempels bezocht, en werkelijk o-ver-al hadden we 'geluk' want er was net een ceremonie gaande...oef. Jakko en ik zijn het er over eens dat we weten waarom de roepia zo laag staat: ze bidden hier meer dan dat ze werken hebben we het idee. Er is namelijk ALTIJD wel ergens een ceremonie gaande! Maar dit terzijde. De tempel bekeken hebbende kwamen we tot een merkwaardige conclusie. Hoe hoger iets ligt in de tempel, hoe heiliger de plek wordt. Vanuit dit oogpunt kijkende, is merkwaardig genoeg de centrale drinkwatervoorziening de hoogste plek in dit complex... Geintje natuurlijk, maar dit getuigt wel van het feit dat we nu wel eens tempels genoeg hebben gezien. Mij beginnen ze in ieder geval een beetje de neusgaten uit te komen als ik zo eerlijk ben. Wel mooi hoor allemaal, maar zie je er een paar dan verschillen ze niet meer zoveel van elkaar.
Daarna was het etenstijd, dit doen we bij een restaurant met uitzicht op het kratermeer van de kleinere broertjes van de vulkaan Agung. Eén van deze kleinere vulkanen is zoals eerder gezegd nog uitgebarsten in 2000, en dit is in het dal nog heel goed te zien. Veel zwartgeblakerd lavasteen en gestolde stromen. Je ziet pas hoe enorm het is als je in de diepte een vrachtwagen op een weggetje langs de rand van deze stromen ziet rijden.
Na de lunch zijn wij meteen weer doorgereden, want ook hier barst het van de autobussen, Chinese toeristen en verkopers. De tocht gaat nu in één ruk door naar Lovina en ons hotel, het Suma hotel. We beginnen weer te zakken via heel veel haarspeldbochten, tot de noordkust is bereikt, en vanaf hier rijden we langs de kust naar Lovina.
Bij het hotel (weer een klein paradijsje) heeft men een fout gemaakt met de boeking, en dit resulteert erin dat Andrea en ik een upgrade krijgen van het kamertype. We hebben allemaal een kamer met uitzicht op de binnenplaats met het zwembad. Andrea en ik hebben een grote kamer met airco, en een groot balkon, echt paradijslijk.
's Avonds de straat op gegaan richting strand, die ligt hier pal voor de deur. Natuurlijk was er weer een crematieceremonie bezig, er ging weer wat as in de zee verdwijnen. Het was wel een vrij grote ceremonie deze keer, met zelfs een Balinees orkest erbij. Inclusief priester met roeptoeter was dit weer een behoorlijke herrie. Ernaast is een open bar/restaurantje, en daar zijn we eigenlijk een beetje blijven plakken tot na zonsondergang. Lekker biertjes drinken, eten, en nog de hele avond gejamt met het aanwezige bandje, twee akoestisch gitaristen en een boxdrummer. Die jongens konden werkelijk alles spelen, en verdommese goed ook. Ik heb nog wat nummers staan zingen, dat ging goed omdat er buiten ons toch geen hond meer in het publiek zat. Kennis gemaakt met de baas van deze tent, hij probeerde ons nog mee te nemen naar zijn kroegje drie minuten rijden verderop, maar dit hebben we na enige verleiding toch maar niet gedaan, want we hadden al pittig wat bier achter de kiezen. We zijn maar verstandig geweest en teruggegaan naar het hotel.
Vandaag is een dag van niets doen. Een beetje lezen, verhaaltjes tikken, zwemmen in het zwembaden luieren.
Vandaag is ons wel het nieuws verteld dat de vulkaan Agung meer is gaan rommelen, en men heeft ook al vuur boven de kraterrand uit zien komen. De alertstatus is weer verhoogd, nu naar standby-alert. Men begint toch wat zenuwachtiger te worden. Nu mag men niet meer binnen de 6 à 7,5 kilometer van de krater komen, en men is begonnen om dorpjes in de buurt ervan te evacueren. Voor degenen die zich zorgen maken: wij zitten er nu zo'n 55 kilometer vanaf, dus voor ons loopt het niet zo'n vaart. Alleen: mocht er wel een uitbarsting zijn, dan kan wel eens het hele eiland de gevolgen ervan ondervinden vanwege de as die dan misschien vrijkomt. Maar ja, tegenhouden kunnen we het niet, en we merken voorlopig helemaal niets van enige uitzonderlijke situatie. Houden natuurlijk wel het nieuws in de gaten.
Vanavond gaan we barbecueen op het strand en een kampvuur stoken. Dit heeft onze 'vriend' de kroegeigenaar geregeld. Vis voor Jakko en mij, en voor Andrea kip of eend. Smullen maar!
-
22 September 2017 - 09:21
Mark:
Kan je misschien meer foto's laten zien . -
23 September 2017 - 07:49
Loek Bleeker:
Hoi Mark! Helaas is toevoegen van foto's een drama gebleken doordat de internetsnelheid hier niet zo snel is als thuis. Ik heb dit opgegeven, is echt een drama. Sorry!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley