Een dagje toeristisch rondtoeren
Door: Loek
Blijf op de hoogte en volg Loek
24 Juni 2015 | Indonesië, Manado
Een dagje Toeristisch rondrijden.
Woensdag 24 juni
Vandaag wordt een lange dag onderweg, want we gaan een paar interessante lokaties bezoeken.
Allereerst de markt in Tomohon. Dit wordt door onze chauffeur zelfs al 'the extreme market' genoemd, want op deze markt ligt alles wat van vlees is en eetbaar is, tentoon gesteld. Ik kom hier zo op terug.
Daarna gaan we een meertje opzoeken met daarin water van badwatertemperatuur, opgewarmd door vulcanische activiteit. Dan naar een Japanse grot, dit zijn grotten, uitgehouwen door- of onder dwang van- de Japanners tijdens de oorlogsjaren. Onder de middag ergens eten, en daarna volgt een bezoek aan de krater van de vulkaan Mt. Mahawu, en wat we voor de rest onderweg nog mochten tegenkomen.
De markt in Tomohon was ons eerste doel, want hiervoor waren we vroeg opgestaan. Als je ergens rond de middag komt aankakken dan is de grootste activiteit al weer voorbij, en dat wilden we niet aan ons voorbij laten gaan.
De markt in Tomohon verschilt in principe niet veel van alle markten die we al gezien hebben, met een verschil: Hier is ook een grote vlees- en visafdeling, en dat komt in zijn volle omvang op je af.
Vooral de vleesafdeling. Je moet dit een beetje voor de geest halen als een groot openlucht-slachthuis, maar waar niet alleen varkens op de vleesbanken liggen, maar ook onder andere: Vleermuizen, slangen, katten en honden. De katten honden en vleermuizen zijn na het afmaken ook hier van hun haren ontdaan door middel van een grote brander. Terwijl we rondliepen werden net een paar al schoongebrande hondenkadavers verder geslacht; een aardige bloedbende. Een vierkante kooi met daarin nog levende honden stond daarnaast, met de brander in 'spaarstand' erbovenop gedrapeerd. De honden zelf waren maar een mager stelletje vond ik persoonlijk, en ze zagen er (begrijpelijk) niet al te happy uit.
Onder de slachtbanken, welke in rijen stonden opgesteld, was de vloer zwart van het geronnen bloed, wat zich in de loop van de tijd had vastgehecht. Tussen de diverse 'onderdelen' van geslachte dieren, onder andere hier en daar een setje testikels, vonden we onze weg.
Verderop was de vismarkt. In opbouw hetzelfde. Vooral Tonijn was hier veel te zien, maar het mooiste was toch wel een tweetal Witte haaien. De kop was er al af en ze waren al schoongemaakt, maar het waren toch haaien van zo'n anderhalve meter, vrij imposant om te zien. Ondertussen was men nog steeds bezig met het uitladen van vis uit open vrachtwagentjes. De vis, in grote plastic emmers, samen met water en ijs, werd door mannen met een lap karton over de rug, op de schouder de vismarkt op gedragen. De lap karton is natuurlijk om de drager te beschermen tegen lekwater uit de emmer.
Verder was de markt zoals een markt normaal gesproken is. Veel kruiden, etenswaren, plastic huishoudelijke frutsels, en veel kleding. Het was een drukte van belang, en de markt bruiste dan ook van activiteit.
Hierna gingen we richting Mount Mahawu, een vulkaan welke op dit moment wel slapende is, want de laatste uitbarsting is ergens in de 17e eeuw geweest. Door een prachtig gebied, met heel veel akkerbouw waar men vooral kool en wortels teelt, reden we richting vulkaankrater. De grond hier is door de vulkanen heel vruchtbaar, en de grond leek ook best wel veel op de grond in Nederland.
Onderweg nog even gestopt bij een plaatselijke drankstoker. De man was er op dat moment niet, maar we konden wel mooi zijn (primitieve) stokerijtje bekijken. Opgebouwd uit een Pertamina benzinevat van 200 liter waar Palmwijn aan de kook wordt gebracht, dan door het dak een bamboepijp omhoog, en bovenin gaan er dan bamboepijpen op afschot omlaag en omlaag, waarna de gestookte drank onder uit de pijp druppelt. Even rondgekeken, en toen weer verder.
Het laatste stukje moesten we lopen, via een trap met grote betonnen treden. Bovenaan gekomen hadden we een prachtig uitzicht over de krater, maar ook op een vulkaan verderop, die veel actiever is, en die volgens onze gids dit jaar al een aantal keren een uitbarstinkje heeft gehad. Je kon het ook wel zien aan de krater; de berg is groen begroeid, maar rond de krater is alles zwart verkleurd.
Via een paadje kan je de krater rondlopen, en dat hebben we gedaan.
Na dit te hebben gezien zijn we vertrokken voor bezichtigen van de Japanse grotten, maar dit stelde niet veel voor. Alles is leeg en alle gangen lopen dood. Achteraf kwam onze chauffeur erachter dat hij niet op de goede plaats was, maar dat we eigenlijk heel ergens anders mooiere grotten konden zien. Maar hiervoor zaten we teveel in de verkeerde richting, dus hier bleef het dan maar bij.
Ondertussen zien we in het berggebied waar we rijden steeds meer rookwolken en stoomwolken hier en daar opstijgen. Vanuit de diepte wordt veel stoom, soms vergezeld met een lekker zwavelluchtje, naar boven gestuwd. We gingen al richting het vulkaanmeertje, maar onderweg zijn we even gestopt om een groep van die borrelende poelen te bekijken. Het is een heel geblob van dunne kokende modder, en geborrel van kokend water, heel leuk om te zien.
Rond de borrelende waterpoel lag de grond eromheen bezaaid met kippenveren; de lokale bevolking plukt daar terplaatse de kippen en kookt ze in dit water.
Verder maar weer, en op naar het meertje. Toen we het meertje in het oog kregen, werd dit meertje door Robert en mij meteen gedoopt tot "Koelvloeistof Lake", of: "Lake GlycoShell" want het zag helder groen, bijna de kleur van koelvloeistof. Het water bleek achteraf gewoon zoet water te zijn, maar er leefde een bepaald soort zweefalg in die het water zo groen kleurde. Voor de rest was er weinig mis met dit meertje: Het water heeft een heerlijke badwatertemperatuur van zo'n 38 a 39 graden. Waar het water het meertje inliep moest je niet zwemmen, want dat was kokend heet. We hebben daar een uurtje heerlijk gezwommen.
Verderop de dag nog een groot meer bezocht, met daarom heen veel plekken met kale rotsen waar veel stoom uit bulkte, het gebied is hier echt wel actief. Het meer ligt in een dal, en zo te zien is dit ook een soort kratermeer. Een paradijsje daar.
Ondertussen was het weer een beetje tijd om terug richting 'huis' te gaan. Onderweg kwamen we nog door een soort 'straat' waar aan twee kanten houten huizen werden gebouwd voor de verkoop. Als ze verkocht zijn worden ze gedemonteerd, en opgestuurd. Er zitten echt een paar 'beauties' tussen; grote huizen op palen, compleet met veranda vooraan. De prijs gaat per kubieke meter. Dat wilden we wel eens beter gaan bekijken.
De timmermannen zaten onder een van deze huizen in aanbouw mooi bij mekaar met een colafles met de drank welke gestookt wordt in een stokerijtje die we al eerder hebben gezien. We kregen meteen een borrel aangeboden, maar aan een slokkie had ik genoeg, om even te proeven. Het smaakte niet slecht, een soort jeneverachtig, en je voelde 'm zo naar beneden zakken...lekker!
Even een paar huizen van binnen gezien, echt mooi. Alles zit los-vast in elkaar natuurlijk, het echte aftimmeren gebeurt als het huis definitief wordt neergezet ergens anders.
Inmiddels werd het alweer donker, en zijn we doorgereden naar het Resort.
Een lange, vermoeiende, maar mooie dag!
Woensdag 24 juni
Vandaag wordt een lange dag onderweg, want we gaan een paar interessante lokaties bezoeken.
Allereerst de markt in Tomohon. Dit wordt door onze chauffeur zelfs al 'the extreme market' genoemd, want op deze markt ligt alles wat van vlees is en eetbaar is, tentoon gesteld. Ik kom hier zo op terug.
Daarna gaan we een meertje opzoeken met daarin water van badwatertemperatuur, opgewarmd door vulcanische activiteit. Dan naar een Japanse grot, dit zijn grotten, uitgehouwen door- of onder dwang van- de Japanners tijdens de oorlogsjaren. Onder de middag ergens eten, en daarna volgt een bezoek aan de krater van de vulkaan Mt. Mahawu, en wat we voor de rest onderweg nog mochten tegenkomen.
De markt in Tomohon was ons eerste doel, want hiervoor waren we vroeg opgestaan. Als je ergens rond de middag komt aankakken dan is de grootste activiteit al weer voorbij, en dat wilden we niet aan ons voorbij laten gaan.
De markt in Tomohon verschilt in principe niet veel van alle markten die we al gezien hebben, met een verschil: Hier is ook een grote vlees- en visafdeling, en dat komt in zijn volle omvang op je af.
Vooral de vleesafdeling. Je moet dit een beetje voor de geest halen als een groot openlucht-slachthuis, maar waar niet alleen varkens op de vleesbanken liggen, maar ook onder andere: Vleermuizen, slangen, katten en honden. De katten honden en vleermuizen zijn na het afmaken ook hier van hun haren ontdaan door middel van een grote brander. Terwijl we rondliepen werden net een paar al schoongebrande hondenkadavers verder geslacht; een aardige bloedbende. Een vierkante kooi met daarin nog levende honden stond daarnaast, met de brander in 'spaarstand' erbovenop gedrapeerd. De honden zelf waren maar een mager stelletje vond ik persoonlijk, en ze zagen er (begrijpelijk) niet al te happy uit.
Onder de slachtbanken, welke in rijen stonden opgesteld, was de vloer zwart van het geronnen bloed, wat zich in de loop van de tijd had vastgehecht. Tussen de diverse 'onderdelen' van geslachte dieren, onder andere hier en daar een setje testikels, vonden we onze weg.
Verderop was de vismarkt. In opbouw hetzelfde. Vooral Tonijn was hier veel te zien, maar het mooiste was toch wel een tweetal Witte haaien. De kop was er al af en ze waren al schoongemaakt, maar het waren toch haaien van zo'n anderhalve meter, vrij imposant om te zien. Ondertussen was men nog steeds bezig met het uitladen van vis uit open vrachtwagentjes. De vis, in grote plastic emmers, samen met water en ijs, werd door mannen met een lap karton over de rug, op de schouder de vismarkt op gedragen. De lap karton is natuurlijk om de drager te beschermen tegen lekwater uit de emmer.
Verder was de markt zoals een markt normaal gesproken is. Veel kruiden, etenswaren, plastic huishoudelijke frutsels, en veel kleding. Het was een drukte van belang, en de markt bruiste dan ook van activiteit.
Hierna gingen we richting Mount Mahawu, een vulkaan welke op dit moment wel slapende is, want de laatste uitbarsting is ergens in de 17e eeuw geweest. Door een prachtig gebied, met heel veel akkerbouw waar men vooral kool en wortels teelt, reden we richting vulkaankrater. De grond hier is door de vulkanen heel vruchtbaar, en de grond leek ook best wel veel op de grond in Nederland.
Onderweg nog even gestopt bij een plaatselijke drankstoker. De man was er op dat moment niet, maar we konden wel mooi zijn (primitieve) stokerijtje bekijken. Opgebouwd uit een Pertamina benzinevat van 200 liter waar Palmwijn aan de kook wordt gebracht, dan door het dak een bamboepijp omhoog, en bovenin gaan er dan bamboepijpen op afschot omlaag en omlaag, waarna de gestookte drank onder uit de pijp druppelt. Even rondgekeken, en toen weer verder.
Het laatste stukje moesten we lopen, via een trap met grote betonnen treden. Bovenaan gekomen hadden we een prachtig uitzicht over de krater, maar ook op een vulkaan verderop, die veel actiever is, en die volgens onze gids dit jaar al een aantal keren een uitbarstinkje heeft gehad. Je kon het ook wel zien aan de krater; de berg is groen begroeid, maar rond de krater is alles zwart verkleurd.
Via een paadje kan je de krater rondlopen, en dat hebben we gedaan.
Na dit te hebben gezien zijn we vertrokken voor bezichtigen van de Japanse grotten, maar dit stelde niet veel voor. Alles is leeg en alle gangen lopen dood. Achteraf kwam onze chauffeur erachter dat hij niet op de goede plaats was, maar dat we eigenlijk heel ergens anders mooiere grotten konden zien. Maar hiervoor zaten we teveel in de verkeerde richting, dus hier bleef het dan maar bij.
Ondertussen zien we in het berggebied waar we rijden steeds meer rookwolken en stoomwolken hier en daar opstijgen. Vanuit de diepte wordt veel stoom, soms vergezeld met een lekker zwavelluchtje, naar boven gestuwd. We gingen al richting het vulkaanmeertje, maar onderweg zijn we even gestopt om een groep van die borrelende poelen te bekijken. Het is een heel geblob van dunne kokende modder, en geborrel van kokend water, heel leuk om te zien.
Rond de borrelende waterpoel lag de grond eromheen bezaaid met kippenveren; de lokale bevolking plukt daar terplaatse de kippen en kookt ze in dit water.
Verder maar weer, en op naar het meertje. Toen we het meertje in het oog kregen, werd dit meertje door Robert en mij meteen gedoopt tot "Koelvloeistof Lake", of: "Lake GlycoShell" want het zag helder groen, bijna de kleur van koelvloeistof. Het water bleek achteraf gewoon zoet water te zijn, maar er leefde een bepaald soort zweefalg in die het water zo groen kleurde. Voor de rest was er weinig mis met dit meertje: Het water heeft een heerlijke badwatertemperatuur van zo'n 38 a 39 graden. Waar het water het meertje inliep moest je niet zwemmen, want dat was kokend heet. We hebben daar een uurtje heerlijk gezwommen.
Verderop de dag nog een groot meer bezocht, met daarom heen veel plekken met kale rotsen waar veel stoom uit bulkte, het gebied is hier echt wel actief. Het meer ligt in een dal, en zo te zien is dit ook een soort kratermeer. Een paradijsje daar.
Ondertussen was het weer een beetje tijd om terug richting 'huis' te gaan. Onderweg kwamen we nog door een soort 'straat' waar aan twee kanten houten huizen werden gebouwd voor de verkoop. Als ze verkocht zijn worden ze gedemonteerd, en opgestuurd. Er zitten echt een paar 'beauties' tussen; grote huizen op palen, compleet met veranda vooraan. De prijs gaat per kubieke meter. Dat wilden we wel eens beter gaan bekijken.
De timmermannen zaten onder een van deze huizen in aanbouw mooi bij mekaar met een colafles met de drank welke gestookt wordt in een stokerijtje die we al eerder hebben gezien. We kregen meteen een borrel aangeboden, maar aan een slokkie had ik genoeg, om even te proeven. Het smaakte niet slecht, een soort jeneverachtig, en je voelde 'm zo naar beneden zakken...lekker!
Even een paar huizen van binnen gezien, echt mooi. Alles zit los-vast in elkaar natuurlijk, het echte aftimmeren gebeurt als het huis definitief wordt neergezet ergens anders.
Inmiddels werd het alweer donker, en zijn we doorgereden naar het Resort.
Een lange, vermoeiende, maar mooie dag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
