Verder maar weer, naar Bukit Lawang.

Bukit Lawang, 04-07-2013
Vandaag dus weer verder, naar de volgende bestemming: Bukit Lawang, waar we de Orang Oetan's gaan bewonderen als we een beetje mazzel hebben. Ik was er al door Bart op gewezen dat ik Gorilla's had geschreven, en natuurlijk is dit inderdaad niet juist. Maar ja, dat krijg je als je verhaaltjes schrijft laat op de avond en als je doodop bent... foutje dus.

We werden om 11 uur opgehaalddoor weer twee 4wheeldrives, want ook Bukit Lawang is alleen bereikbaarvia slechte wegen en het ligt iets meer in bergen ook nog. Alle tijd dus om de kamers leeg te maken en rustig af te gaan wachten.
Ze waren mooi op tijd. Ook nu natuurlijk weer de hele santekraam teruggedragen over de hangbrug... o nee sorry, alleen rugzakjes, want er stond alweer een ploeg dragers klaar om de zware vracht te transporteren.
Na afscheid van Alex te hebben genomen vertrokken we voor ee rit van twee uur naar Bukit Lawang. Dat viel dus wel mee.
De rit bestond in het begin ui uitzichten op alleen maar Palmolie plantages. Wat wordt dat spul daar toch veel verbouwd. Aan de wegkantzie je hier en daar rijtjes of bossen palmolienoten liggen, klaar voor transport. De noten ziten met grote trossen aan elkaar. Met een soort hooivorken worden deze trossen in bovenmaats zandtrucks gegooid, echte werkpaarden zijn dat. Daarna naar de palmolie fabrieken, die hier en daar tussen de plantages zijn gebouwd. Maarrr...bij een vergezicht kan je zo aanwijzen waar er ééntje staat, want ik weet niet waar die fabrieken op gestookt worden, maar dat ziet er niet lekker uit. Grote dikke, zwarte rookwolken braken uit de schoorsteen. Volgens mij heeft Singapore meer last van deze rook dan van bosbrandrook.
Verderop tijdens de rit houden de plantages een beetje op, en klimt het wat meer. Ook worden de vergezichten mooier en mooier, met als laatste een mooi overzicht van de overgang van gecultiveerd land (lees: gesloopt oerwoud, dood-zonde) en het begin van het oerwoud waarin zich verderop Bukit Lawang zich schuilhoudt.
Alex had ons overgedragen aan Alec, een collega/kennis van hem. Vreemd hoor, die gasten hier zijn allemaal vrieneden van elkaar :-) Maar omdat Alex het in Tangkahan ook zo goed had geregeld, hadden we hier ook wel vertrouwen in.
Dat bleek bij aankomst. Er stonden al weer dragers klaar, want weer moest het over een (iets kortere) hangbrug. Alex had ons namelijk verteld dat Alec zijn best zou doen om een knappe guesthouse te regelen.
Daarin is hij aardig geslaagd. In vergelijking met waar we zaten, is dit een paleis! Met een glanzende tegelvloer, bedden met dikke matrassen, een een echte badkamer met ècht spoeltoilet! Ach, wat leer je dan de kleine dingetjes thuis weer te waarderen!
Ik heb natuurlijk meteen het toilet uitgeprobeerd...prima hoor! Er is alleen een spoelslangetje met douchekopje, maar dat is niet erg, want aan mijn billen afvegen doe ik al drie dagen niet meer aan, anders veeg ik mijn achterste stuk. Gewoon lekker fris spoelen maar met een bijgeleverd schepbakje uit een waterbak, of zoals nu met het douchekopje in de weer. Beetje bijkroelen met de LINKERhand, en het zaakje is weer schoon. Daarna effies ergste water eraf strijken met dezelfde hand, en hop, zo de onderbroek weer in. Droogt daarna in no-time en je hebt er echt geen erg in. Wel was ik daarna heel, heel goed mijn handen, want het kan ook te erg natuurlijk.
's Avonds niet veel gedaan. Even langs de rivier in het dorp gelopen, en ben ik op tijd mijn bed in gekropen. Andrea volgde iets later, maar die was met de rest nog meegeweest om te eten. Ik kan daar nog niet echt aan denken. Ben wel wat ongerust, want morgen gaan we achter de Orang-Oetangs aan in een drie uur durende wandeling, en ik voel me aardig slap, mede door te kort eten. Nou ja, we vechten er ons morgen wel weer doorheen...
PS: als locatie staat nu aangegeven "Bohorok" in plaats van Bukit Lawang, maar dat klopt. BL en Bohorok liggen vlak naast elkaar, en waarbenjij.nu herkent B-Lawang niet als plaats, en Bohorok wel, vandaar.
Welterusten...