Naar de kapper, en genieten op Samosir

Samosir, 11-07-2013.
Vandaag zijn we niet van plan veel te doen eerlijk gezegd.
Het is 's morgens al veel warmer. De zon komt al vroeg door en er is weinig wind.
Voor het ontbijt heb ik nog even een lekkere duik in Lake Toba genome en even voor het eerst in Indonesië gesnorkeld. Het water is door de afnemnde wind rustiger en helderder geworden.
Tijdens het ontbijt er na besloten Jakko en ik dat het maar eens tijd werd voor een bezoek aan de Pangkas, de plaatselijke kapper. Volgens de receptie goed te lopen, dus Jakko en ik op weg.
Uiteindelijk belandden wij ergens op Tuk-Tuk, waar rond deze tijd een heerlijke serene rust heerste. Ook was er een kerkdienst gaande waarbij uit de kerk een prachtig gezang hoorbaar was.
Wij vonden een, jawel, 'beauty salon'.
Maar laat je niet misleiden, je kan je er ook gewoon laten knippen.
Allebei hadden we dezelfde behandeling nodig. Tondeuse standje 1, nek netjes bijwerken en de oren uitmesten. De dame deed dit keurig, en na een dot babytalk in de nek gedrapeerd te hebben gekregen welke er weer keurig werd uit geborsteld, waren we weer keurig en toonbaar.
Op de terugweg liepen we langs een houtsnijder met een héél klein winkeltje waarin hij zijn eigen werk verkocht. Jakko kocht een klein masker, en ik een apart soort kistje. Ook zag ik nog iets heel moois, een houtsnijwerk gecombineerd met een besneden hoorn van een Karbouw (waterbuffel).
Hiervoor ben ik met Andrea en Jakko later teruggegaan om te kijken en te onderhandelen, en we hebben iets heel moois gekocht. Jullie zullen thuis wel zien wat, dat is te lang om uit te leggen. Het moest nog wel worden afgwerkt, ik kon het ophalen 's avonds om 7 uur.

Toen Jakko en ik vanaf de tocht voor de knipbeurt terugkwamen, was inmiddels het meer volledig tot rust gekomen en mooi glad. Je kon de vissen vanaf de kant in de diepte zien, prachtig gezicht was dat.
Verder was het zonnig en warm, dus deden we het lekker rustig aan vandaag.
Heerlijk stil hier, geen Moskeeën, want sinds we Berastagi uitreden is het hier drastisch Christelijk geworden, met heel veel graven in het land, de ene nog groter en mooier dan de andere. De overledenen worden hier niet centraal begraven, maar gewoon in het land bij de huizen. Maar dat terzijde.

'S Avonds lekker aan de Bintang bier gezeten. Het sterft hier ook van de Koreanen, want die zitten hier minimaal een maand, en één groep zelfs twee maanden! Als ze binnen komen zwermen zuigen ze in één keer het hele Internet naar zich toe, heel irritant.
's Avonds heb ik nog een Koreaanse puber op zijn nummer gezet. Ik had mijn Tablet op de lader gezet op het terras, de voeding was een viervoudig stekkerblok. Later op de avond keek ik of 'ie al was geladen, hadden ze de stekker van mij eruit getrokken! Ik wist precies welke lader van de dader was, dus die er weer uitgerukt en de mijne er weer in.
Later kwam de dader terug, ik hield hem in de gaten. Hij zoeken op het stekkerblok waar zijn Koreaanse vriendjes zaten... en wilde mij er wéér uittrekken! Ik gaf een brul over het terras, en begon hem in het onvervalsd Nederlands van repliek te dienen. Daarna schakelde ik over in het Engels, legde hem haarfijn uit dat hij met zijn Koreaanse jatten van mijn spullen af moest blijven. De jongen was inmiddels van geel naar grauw-vaal verkleurd, en bleef hierna op eerbiedige afstand van het stekkerblok... Dàt zal hem leren!
Later toen ik naar bed ging dacht ik dat ik gek werd, toen ik tijdens toiletbezoek op de kamer zelfs het doucheputje Koreaans hoorde lullen... bleek dat er in de kamer onder de onze twee Koreanen in hun badkamer stonden te praten. Een bizar rioolstelsel hier, je kon alles verstaan, als ik tenminste Koreaans zou hebben gestudeerd.
Aldus gerustgesteld dat ik dus niet gek werd, lekker naar bed gegaan om te rusten, want morgen volgt weer een lange reisdag. Dan gaan we van Samosir af om naar Sibolga te gaan rijden, weer in twee auto's.