Een nieuwe week
Door: Loek
Blijf op de hoogte en volg Loek
08 Juni 2015 | Indonesië, Mamasa
Maandag 08-06-2015
Vandaag zijn we naar de markt van Mamasa gegaan. Op deze lokale markt is werkelijk van alles te koop, van huishoudartikelen tot verse vis. Aangezien Mamasa over een lange slechte weg is te bereiken, ben je je ervan bewust hoeveel moeite het kost om die vis in het dorp te krijgen.
Op deze markt hebben we wat zaken ingeslagen: Wat kadootjes voor thuis, en natuurlijk voor onszelf.
Robert en ik hebben een "Parang" gekocht, het bekende kapmes voor jungle en achtertuin. Na die in de rugzak van Andrea te hebben gestoken, met het handvat er natuurlijk bovenuit, had ze nog meer bekijks als normaal. Ook zijn er een paar mooie Sarongs gekocht, altijd handig om op te slapen, om te slaan als je het koud hebt, enzovoort.
Voor de rest doen we deze dag weinig. Jakko gaat nog een paar bezoekjes brengen (oa.naar Ciska, die kent ie ook van vroeger) en Robert Andrea en ik gaan vanmiddag lekker hangen op de veranda met boek of tablet. Vanavond staat er ook niets op het program.
2 tuinen naast ons is het rumoerig wegens het slachten van twee varkens en de brandlucht van verschroeid haar daarna wegens het schoonbranden van de beesten. Dit is vanwege het overlijden van een kind van het gezin, en vanwege de begrafenis komt iedereen die maar familie is, naar het huis, en die moeten natuurlijk te eten hebben.
Dinsdag 09-06-2015.
Vandaag is de laatste dag in Mamasa, morgen reizen we verder naar Rantepao. We gaan vandaag nog even terug naar Kole, om de dame te ontmoeten die Jakko de vorige keer heeft gemist. De vorige avond was ze achterop de motor van haar zoon naar de Homestay gekomen zodra ze hoorde dat wij waren geweest. Jaja, ook oude dametjes zitten hier gewoon achterop de motor! Ik zie mijn moeder al zitten...
Dus weer naar Kole gelopen voor een bezoek en middag-eten, want we waren uitgenodigd hiervoor. Bij aankomst stond de hele familie in rij al klaar, want onze komst was al door diverse kleine renbodetjes aangekondigd vermoedelijk. Na iedereen begroet te hebben en in het huisje weer wat over en weer gekletst te hebben kwam het eten op tafel...top tien van lekkerste Indonesische maaltijden ooit! De kip kwam van het erf, en er was ook geroosterde Karper, heel zacht vlees en heerlijk gemarineerd voordat het gegrild was. Het drinken bestond uit water, in dit geval het warme water waar de rijst in had gekookt, want, ja, het is gekookt water, dus schoon, en dat gooi je niet weg. Het had wel een rijstewater-smaakje natuurlijk maar dat mocht de pret niet drukken.
Na afscheid te hebben genomen weer naar de Homestay gelopen, en voorbreidingen getroffen voor ons vertrek, koffers weer inpakken dus. In het begin van de avond kwam onze gastrouw vanmiddag (weer achterop bij haar zoon!) nog even langs, want ze had nog wat voor ons allemaal. Een brief voor Jakko's ouders, en diverse zakken met zwarte rijst en versgemalen koffie...onze koffers raken voller en voller!
's Avonds gegeten met Soleman en zijn gezin in een voortreffelijke Toko met gifgroene muren...had het gevoel dat ik in mijn garage zat te eten! Daarna nog even nagezeten bij Soleman waarbij de vrouw des huizes meteen weer een deel van de inboedel probeerde weg te geven als geschenk. O jee, de koffers worden nog voller!! Teruggekomen in de Guesthouse zat de man te wachten die de auto regelt voor de rit naar Rantepao. Dit gaat behoorlijk moeizaam, na een aanvankelijk enthousiasme wordt er nu een wazig rookgordijn opgetrokken waarbij de man is gedegradeerd van eigenaar van een behoorlijke bak, naar iemand die nog ergens een auto moet gaan huren, maar niet weet hoe dit allemaal te doen...pfff.
Soleman kwam met een leuke optie: Per scooter achterop bij een Indonesier naar Rantepao, direct vanuit Mamasa. Uitleg: De weg naar Rantepao is zo slecht, dat auto's er niet over kunnen en dus omrijden moeten via Polewari. Dit is niet erg voor Jakko, hij moet daar in de buurt nog wat bezoeken. Andrea ziet een drie uur lange rit achterop door de prut en gaten niet zitten dus die gaat met Jakko mee. Robert en ik gaan voor de scooter-optie!
Morgen om 7 uur vertrekken Andrea en Jakko voor de rit welke een dag gaat duren, Robert en ik springen achterop bij twee Indonesiers, bij Soleman's huis, voor de 'helletocht?' direct naar Rantepao.
We zijn benieuwd!
Vandaag zijn we naar de markt van Mamasa gegaan. Op deze lokale markt is werkelijk van alles te koop, van huishoudartikelen tot verse vis. Aangezien Mamasa over een lange slechte weg is te bereiken, ben je je ervan bewust hoeveel moeite het kost om die vis in het dorp te krijgen.
Op deze markt hebben we wat zaken ingeslagen: Wat kadootjes voor thuis, en natuurlijk voor onszelf.
Robert en ik hebben een "Parang" gekocht, het bekende kapmes voor jungle en achtertuin. Na die in de rugzak van Andrea te hebben gestoken, met het handvat er natuurlijk bovenuit, had ze nog meer bekijks als normaal. Ook zijn er een paar mooie Sarongs gekocht, altijd handig om op te slapen, om te slaan als je het koud hebt, enzovoort.
Voor de rest doen we deze dag weinig. Jakko gaat nog een paar bezoekjes brengen (oa.naar Ciska, die kent ie ook van vroeger) en Robert Andrea en ik gaan vanmiddag lekker hangen op de veranda met boek of tablet. Vanavond staat er ook niets op het program.
2 tuinen naast ons is het rumoerig wegens het slachten van twee varkens en de brandlucht van verschroeid haar daarna wegens het schoonbranden van de beesten. Dit is vanwege het overlijden van een kind van het gezin, en vanwege de begrafenis komt iedereen die maar familie is, naar het huis, en die moeten natuurlijk te eten hebben.
Dinsdag 09-06-2015.
Vandaag is de laatste dag in Mamasa, morgen reizen we verder naar Rantepao. We gaan vandaag nog even terug naar Kole, om de dame te ontmoeten die Jakko de vorige keer heeft gemist. De vorige avond was ze achterop de motor van haar zoon naar de Homestay gekomen zodra ze hoorde dat wij waren geweest. Jaja, ook oude dametjes zitten hier gewoon achterop de motor! Ik zie mijn moeder al zitten...
Dus weer naar Kole gelopen voor een bezoek en middag-eten, want we waren uitgenodigd hiervoor. Bij aankomst stond de hele familie in rij al klaar, want onze komst was al door diverse kleine renbodetjes aangekondigd vermoedelijk. Na iedereen begroet te hebben en in het huisje weer wat over en weer gekletst te hebben kwam het eten op tafel...top tien van lekkerste Indonesische maaltijden ooit! De kip kwam van het erf, en er was ook geroosterde Karper, heel zacht vlees en heerlijk gemarineerd voordat het gegrild was. Het drinken bestond uit water, in dit geval het warme water waar de rijst in had gekookt, want, ja, het is gekookt water, dus schoon, en dat gooi je niet weg. Het had wel een rijstewater-smaakje natuurlijk maar dat mocht de pret niet drukken.
Na afscheid te hebben genomen weer naar de Homestay gelopen, en voorbreidingen getroffen voor ons vertrek, koffers weer inpakken dus. In het begin van de avond kwam onze gastrouw vanmiddag (weer achterop bij haar zoon!) nog even langs, want ze had nog wat voor ons allemaal. Een brief voor Jakko's ouders, en diverse zakken met zwarte rijst en versgemalen koffie...onze koffers raken voller en voller!
's Avonds gegeten met Soleman en zijn gezin in een voortreffelijke Toko met gifgroene muren...had het gevoel dat ik in mijn garage zat te eten! Daarna nog even nagezeten bij Soleman waarbij de vrouw des huizes meteen weer een deel van de inboedel probeerde weg te geven als geschenk. O jee, de koffers worden nog voller!! Teruggekomen in de Guesthouse zat de man te wachten die de auto regelt voor de rit naar Rantepao. Dit gaat behoorlijk moeizaam, na een aanvankelijk enthousiasme wordt er nu een wazig rookgordijn opgetrokken waarbij de man is gedegradeerd van eigenaar van een behoorlijke bak, naar iemand die nog ergens een auto moet gaan huren, maar niet weet hoe dit allemaal te doen...pfff.
Soleman kwam met een leuke optie: Per scooter achterop bij een Indonesier naar Rantepao, direct vanuit Mamasa. Uitleg: De weg naar Rantepao is zo slecht, dat auto's er niet over kunnen en dus omrijden moeten via Polewari. Dit is niet erg voor Jakko, hij moet daar in de buurt nog wat bezoeken. Andrea ziet een drie uur lange rit achterop door de prut en gaten niet zitten dus die gaat met Jakko mee. Robert en ik gaan voor de scooter-optie!
Morgen om 7 uur vertrekken Andrea en Jakko voor de rit welke een dag gaat duren, Robert en ik springen achterop bij twee Indonesiers, bij Soleman's huis, voor de 'helletocht?' direct naar Rantepao.
We zijn benieuwd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
